Elvis Presley, i njohur si “Mbret i Rock ‘n’ Roll-it”, mbetet një nga figurat më të ndikuara në historinë e muzikës moderne. Karriera e tij, që nisi në mesin e viteve ’50, i dha botës një ikonë kulturore të papërsëritshme. Por, përveç suksesit muzikor, Elvis është gjithashtu subjekt i një prej teorive më të çuditshme dhe më të qëndrueshme të konspiracionit: ideja se ai nuk vdiq në vitin 1977, por se është ende gjallë. Kjo teori, edhe pas dekadash, vazhdon të diskutohet nga fansat, studiuesit e kulturës pop dhe mediat, duke krijuar një aureolë misteri rreth figurës së tij.
Kur më 16 gusht 1977 u njoftua se Elvis Presley kishte ndërruar jetë në moshën 42-vjeçare në rezidencën e tij Graceland në Memphis, fansat në mbarë botën mbetën të shokuar. Raporti zyrtar tregonte se ai vdiq për shkak të problemeve kardiake të lidhura me përdorimin e barnave. Megjithatë, shumë njerëz refuzuan ta pranojnë këtë realitet. Ata nisën të dyshojnë mbi mënyrën si u trajtua trupi, mbi kontradiktat në raportet mjekësore dhe mbi sjelljen e afërmve pas vdekjes së tij. Këto boshllëqe dhe paqartësi ushqyen idenë se ndoshta Elvis nuk kishte vdekur vërtet.
Një nga elementët më të diskutuara është mënyra e shpejtë me të cilën u varros dhe fakti që arkivoli ishte mbyllur. Disa raportuan se trupi i tij dukej i pazakonshëm, si i balsamosur në mënyrë artificiale, ndërsa të tjerë pohuan se trupi dukej sikur ishte një kukull dylli. Këto detaje u kthyen në burim debatesh, duke e bërë publikun të mendojë se mos vallë familja po fshihte diçka.
Në vitet pas vdekjes së tij, filluan të shfaqeshin raportime të shumta për shikime të Elvisit në vende të ndryshme të SHBA-ve. Qoftë në aeroporte, në supermarkete, apo edhe duke ngarë makinën, njerëz të ndryshëm pretenduan se e kishin parë. Një nga rastet më të përfolura ishte në aeroportin e Memphis ku, sipas dëshmive, një burrë që i ngjante shumë Elvisit kishte blerë një biletë nën emrin “Jon Burrows”, një pseudonim që vetë Presley kishte përdorur më parë gjatë udhëtimeve të tij për të ruajtur privatësinë. Ky fakt i dha më shumë peshë teorisë se ai kishte inskenuar vdekjen për të shpëtuar nga presioni i famës.
Fama dhe jeta e vështirë që Elvis përjetonte shpesh përmenden si arsye pse ai mund të kishte zgjedhur të zhdukej. Stili i tij i jetesës, presioni i industrisë muzikore, problemet shëndetësore dhe varësia nga barnat krijuan një realitet të rëndë për të. Sipas disa teoricienëve, inskenimi i vdekjes ishte mënyra më e mirë për t’u liruar nga ky cikël dhe për të jetuar një jetë më të qetë larg syve të publikut.
Shtypi dhe librat mbi teoritë e konspiracionit kanë luajtur një rol të madh në mbajtjen gjallë të këtyre zërave. Qindra artikuj, dokumentarë dhe libra janë shkruar për mundësinë që Elvis është ende gjallë. Autorë të ndryshëm kanë sjellë dëshmi të ndryshme, nga raportimet e njerëzve që e kanë parë deri tek analiza të fotografive që supozohet se tregojnë Elvisin vite pas vdekjes së tij. Në vitin 1988, një libër i titulluar “Elvis Lives” bëri bujë duke mbledhur dhjetëra dëshmi të këtij lloji dhe duke argumentuar se ylli i famshëm kishte zgjedhur të jetonte nën një identitet të ri.
Një tjetër moment që ringjalli interesin për teorinë ishte kur, në vitet ’90, dolën disa fotografi të dyshimta ku dukej një burrë i moshuar me tipare të ngjashme me ato të Elvisit në Graceland. Edhe pse autenticiteti i tyre nuk u provua kurrë, ato u shpërndanë gjerësisht dhe u bënë temë diskutimi në media dhe mes fansave. Interneti, veçanërisht forume dhe rrjete sociale, ka pasur një ndikim të madh në përhapjen e këtyre zërave, duke i dhënë jetë një komuniteti që beson ende se Elvis nuk ka vdekur.
Sociologët dhe studiuesit e kulturës pop e shpjegojnë këtë fenomen si një nevojë njerëzore për të mbajtur gjallë idhujt. Elvis Presley nuk ishte thjesht një këngëtar; ai ishte një simbol shprese, rebelimi dhe ndryshimi kulturor. Për shumë njerëz, pranimi i vdekjes së tij ishte i vështirë. Duke besuar se ai është ende gjallë, fansat ruajnë një lidhje shpirtërore me të dhe vazhdojnë të ushqejnë imazhin e tij si një figurë të pavdekshme. Ky fenomen nuk është unik vetëm për Elvisin. Figura të tjera si Tupac Shakur apo Michael Jackson gjithashtu janë bërë subjekt i teorive të ngjashme.
Megjithatë, përtej romancës dhe fantazisë, shkenca dhe faktet mbeten të qarta. Raportet mjekësore, dëshmitë e familjes dhe dokumentet zyrtare vërtetojnë se Elvis Presley vdiq në vitin 1977. Përkundër kësaj, teoritë se ai është ende gjallë nuk kanë humbur forcë, dhe kjo për shkak se ato lidhen më shumë me psikologjinë e fansave sesa me realitetin. Miti i Elvisit që jeton diku në fshehtësi është bërë pjesë e legjendës së tij dhe ka ndihmuar që emri i tij të qëndrojë i gjallë në kulturën pop.
Interesant është fakti që kjo teori ka sjellë edhe një lloj përfitimi ekonomik. Muzeu i Graceland, filmat dokumentarë dhe librat mbi këtë temë kanë tërhequr miliona vizitorë dhe lexues, duke e kthyer teorinë e “Elvisit ende gjallë” në një industri të vogël brenda vetë trashëgimisë së tij. Në këtë mënyrë, misteri dhe thashethemet e kanë forcuar edhe më shumë mitin e tij si një figurë të përjetshme.
Në fund, pavarësisht se çfarë besojnë njerëzit, një gjë është e qartë: Elvis Presley nuk është thjesht një artist i madh që la pas një trashëgimi muzikore. Ai është kthyer në një simbol që sfidon kohën, një figurë që njerëzit duan ta besojnë ende të pranishme. Teoria se ai është ende gjallë është pjesë e këtij miti, një tregim që mbush me magji kujtimet për një ikonë të muzikës dhe kulturës moderne. Edhe nëse nuk ka asnjë provë konkrete që ai jeton, ideja se Elvis mund të jetë diku, duke jetuar një jetë të qetë dhe anonime, e bën këtë histori të mbetet përjetësisht tërheqëse.
